Na Michel zijn verjaardag te hebben gevierd in Swakopmund de volgende dag naar Sesriem gereden. Hier s'ochtends vroeg naar dune 45 gereden en bovenop de duin geklommen (zie foto met Michel op de top). Toen via Aus, Luderitz naar Keetmanshoop gereden. Dit was onze laatste stop in Namibie. Op de camping hadden we huis cheeta's en er liepen heel veel stokstaartjes op de camping. En toen naar Mata Mata gereden in de Kalahari. Onze paspoorten laten stempelen dat we Namibie uit waren(de makkelijkste grens tot nu toe) maar we waren officieel nog niet Zuid-Afrika binnen. Dit konden we pas in Twee rivieren regelen. Weer veel leeuwen gezien en ook nog pech gehad. Mijn ouders hadden een lekke band op een gamedrive en hun sleutel om de band eraf te halen was afgebroken. Helaas hadden wij een andere maat voor de banden en konden we ze niet helpen. Dus op zoek gegaan naar hulp. We hadden een Nederlands stel en Zuid-Afrikaans stel gevonden die ons kwamen helpen. Maar terug bij mijn ouders waren ze al geholpen door een Duits stel. Wat zijn er toch veel lieve mensen die willen helpen. Na 5 nachten in de Kalahari door hebben gebracht zijn we naar Upington gereden. Naar Affinty guesthouse voor sommige wel bekend. En Theo -Willem Crumble leeft nog steeds hoor. Toen heerlijk gegeten bij Le must en afscheid genomen van mijn ouders, die gaan nog een tripje door de Garden route maken. Wij zijn op 30 november naar Kaapstad gereden en zitten nu bij een vriend in huis. Michel heeft zijn nieuwe kitespullen gelijk opgehaald en is gister al weer wezen kiten.

Groeten uit Blouberg, Kaapstad,

Mies en Lies